အၾကိဳက္ဆံုး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

အၾကိဳက္ဆံုးကဗ်ာတဲ့… ခရီးေရာက္မဆုိက္ဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာဂ်ဲက တက္ပစ္လိုက္ျပီ…။ အင္း ကၽြန္ေတာ့္အၾကိဳက္ဆံုးကဗ်ာေတြကလဲ ဟိုးေရွး မူလအစဦးပကတူး ကၽြန္ေတာ္ဘေလာ့ဂ္စေရးကတည္းက တင္လိုက္မိျပီ…။ မက်န္ေတာ့သေလာက္ပဲ…။ အဲဒီေတာ့ တက္ဂ္ေၾကြးက်န္ေနရင္ စိတ္ထဲ ဖိုးသိုးဖတ္သတ္ျဖစ္ေနတတ္တာနဲ႔ အေျပးအလႊားစဥ္းစားမိေတာ့… ေဟာ…ေတြ႔ပါျပီ… ဟိုတုန္းက အေၾကာင္းမတိုက္ဆိုင္လို႔ မတင္ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္… အခုေတာ့ တိုက္ဆိုင္လာလို႔ တင္ျဖစ္လုိက္ျပီ… ဖတ္ဖူးတဲ့သူေတြ သိၾကမွာပါ…။ ဆရာသစၥာနီရဲ့ ျမင္းစိုင္းသူျမား ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ စာအုပ္ထဲက တစ္ပုဒ္…

ပ်င္းရိေသာကဗ်ာဆရာ

သစၥာနီ

ဟဲဟဲ… ေမာင္အန္ဒီတို႔ကေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ျပီ မေတြးနဲ႔ဦး…။ လုပ္ခ်တာက ကၽြန္ေတာ္မဟုတ္ဘူး… လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္သံုးဆယ္ေလာက္တုန္းက ဆရာသစၥာနီ လုပ္ခ်ခဲ့တာပါ…။ ကၽြန္ေတာ္သူ႔မူရင္းအတိုင္း ဘာမွ မျပင္မျဖတ္… ကုန္ကုန္ေျပာရင္ Spacing ေတာင္သူ႔စာအုပ္ထဲက အတိုင္းကူးထားတာ (ကူးတာေတာ္တယ္ေနာ္ ၅တန္းေက်ာင္းသားဘဝကတည္းက စာေမးပြဲခန္းထဲကူးလာတာ ဟီဟိ) … Post Modern ဝါဒမွာ အေၾကာင္းအရာ လြတ္ကင္းမွဳသေဘာဆိုတာရွိတယ္… အဲဒါထက္ပုိျပီး အေၾကာင္းအရာလြတ္ကင္းမွဳ သေဘာကိုေက်ာ္ Medium ကိုပါစြန္႔လႊတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္…။ Language ဘာသာစကားကို ေက်ာ္လြန္ဖုိ႔ အားထုတ္ျခင္းမွေနျပီး Content ေတြေက်ာ္လြန္ေပ်ာက္ဆံုးရံုမက… ကဗ်ာရဲ့ အဓိက Medium ကိုပါေဖ်ာက္ဖ်က္ဖုိ႔ၾကိဳးစားတယ္… ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဗလာနယ္ထဲမွာ ခပ္ပ်င္းပ်င္းနစ္ျမဳပ္ေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ကိုသြားျမင္တယ္…။ ခင္ဗ်ားတို႔ေကာ ဘယ္လိုထင္ၾကသလဲဗ်ာ… ကဗ်ာဆရာ တကယ္ပ်င္းတာမ်ားလား...။