ကိုက္ေခတ္
Monday, March 24, 2008
တစ္ေန႔ျပီးတစ္ေန႔ သြားရင္းလာရင္း inconvienences ေတြမ်ားလာသလိုပဲ။ ဘာမွဒုကၡ မေပးတဲ့ေရာဂါကိုလည္း အေသအေက် လိုက္ကုရ။
(အဲဒါနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ထူးဆန္းတာေတြ ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္မွေရးေတာ့မယ္။) ဂ်ာနယ္တို႔ စာေစာင္တို႔ဖတ္ရင္လည္း စာတစ္မ်က္ႏွာ သက္သက္ျဖဳန္းထားတာ ေတြကလည္း မေတြ႔ခ်င္အဆံုး။ ဆိုင္လားေတာ့မသိဘူး၊ အရူး-်ီးပန္း ဆိုတဲ့စကားေလးေတာင္ ၾကားေယာင္မိေသး၊ ေဟးေဟး။ ဒါနဲ႔ ဟုိ ကိုညီလင္းဆက္ဘယ္ေရာက္သြားတယ္မသိဘူး။သူ႕ကိုေတာ့ လူခ်င္းမသိပါဘူး။ သူ႔ဘေလာ့ခ္ေတာ့ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ သူ႕ဘေလာ့ခ္မွာ ပို႔စ္အသစ္မေတြ႔ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ။ connection မေကာင္းတုန္းကေတာင္ ေန႔တိုင္းဖတ္ရေသးတယ္။ ခရီးထြက္သြားတာ ျဖစ္ပါေစဗ်ာ။ ဘယ္ထဲမွေရာက္မသြားပါေစနဲ႔။
ဒါေတြကထားဦး....
ဒီလို ေန႕ေတြျဖတ္သန္းရင္း ေတြ႕ရတာေတြက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာ့ျဖစ္လာတယ္။ ကိုက္ေခတ္။ ကိုက္ၾကတဲ့ ေဆာ္ၾကတဲ့ ကိုက္မွလုပ္ၾကတဲ့ ေခတ္ၾကီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုက္ေခတ္ေပါ့။ ကိုက္ၾကည္႔ အဲ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါဦး။
ကိုက္ေခတ္
မကိုက္ရင္ ဘာမွမလုပ္ၾကတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ
ငါဟာေၾကာင္တစ္ေကာင္လား...
ဟိုဟို ဒီဒီခုန္လႊားရင္ ရွာေဖြခဲ့။
ေရွ့မွာ ေခြးႏွစ္ေကာင္ အမဲရိုးကုိက္ေနၾကတယ္...
ငါ့ပါေရာကိုက္လိမ့္မယ္။
ကင္းတဲထဲမွာ အရက္သမားႏွစ္ေယာက္ ၾကက္သားကိုက္ေနၾကတယ္...
ငါ့ပါရုိက္ခ်က္စားလိမ့္မယ္။
ဟိုမွာ ေၾကာင္ဝါတစ္ေကာင္ ၾကြက္ေသတစ္ခုအရင္းျပဳလို႔ ကိုက္ေနၾကတယ္...
ငါလဲေရာကိုက္မယ္...
ဒီလိုစိတ္ကူးနဲ႕....
ေၾကာင္ေပါင္းမ်ားစြာေျပးလာၾကတယ္။
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment