အခ်စ္အေၾကာင္း

အင္း...ဒီအေၾကာင္းက်ေနာ့္ဆီ ေရာက္မလာပါေစနဲ႔ဆုေတာင္းတာ၊ မျပည့္လိုက္ဘူး... နန္းညီ နဲ႔ ဒြင္း တို႔ ေကာင္းမွဳေၾကာင့္ က်ေနာ့္ဆီ ဒါၾကီးေရာက္လာတယ္ေလ... အဲဒါနဲ႔ ဇစ္ျမစ္ေတြ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ အားပါးပါး...အခ်စ္ပေရာ္ဖက္ဆာၾကီးေတြ ပညာရွိေတြ အခ်စ္ကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ထားလိုက္ၾကတာ... ေၾကာက္ခမန္းလိလိ... ေရးစရာေတာင္ သိပ္မရွိေတာ့ဘူး...

က်ေနာ့္လို ဗာလာနံကေတာ့ ဘာသိမွာတုန္း... အခ်စ္ဆိုတာၾကားလိုက္တာနဲ႔ ကိုငွက္သီခ်င္းရယ္၊ ကိုေလးျဖဴသီခ်င္းရယ္ပဲ ေျပးေျပးၾကားေယာင္ေနတာ.. အခ်စ္ဆိုသည္မွာရယ္ အခ်စ္အေၾကာင္းရယ္ေလ... အဲဒါနဲ႔ ရွိစုမဲ့စု နည္းနည္းပါးပါး ဟိုကဒီကေလး ဖတ္ထားဖူးတာေလးေတြ ေဂၚမစြံအေၾကာင္းေတြ ျပန္အစေဖာ္လိုက္ရတယ္

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႔အၾကံဳေတြအရဆိုရင္ အခ်စ္ဆိုတာ ရူးသြပ္မွဴတစ္ခုသာပါပဲ... တကယ္ကို ေသာက္ရူးျဖစ္သြားတာပါ... အဲဒါက အခ်စ္ပါပဲ... ရွင္းရရင္ အရူအမူး မႊန္ထူေနတုန္း လုပ္သမွ်ေတြဟာ အခုအခ်ိန္ျပန္ၾကည့္ရင္ “အင္း... ငါဟာေသာက္ရူးၾကီးပါလား” လို႔လူတိုင္းျပန္ေတြးမိေကာင္းေတြးမိၾကလိမ့္မယ္.. က်ေနာ္ဆိုရင္ ဟိုတုန္းကမ်ား အိမ္ေရွ႔ကေစာင့္ေနရတာတို႔... မိုးရြာၾကီးထဲမွာ ထီးပါရဲ့သားနဲ႔ ထီးကိုဖြက္ျပီး ေရစိုၾကီးရပ္ေစာင့္ေနတာတို႔... တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔စကားေျပာေနတာေတြ႔လို႔(တကယ္ေတာ့ ဟိုေကာင္က အေၾကြးေတာင္းေနတာပါ) တညလံုး အသည္းကြဲ သီခ်င္းေပါင္းစံုဆိုရတာတို႔... ကဗ်ာလိုလိုစာလိုလိုေတြ ေရးရတာတို႔... ဟုိကျငင္းလိုက္ရင္ မိန္းမဟူသမွ် စိတ္ကုန္ျပီး စစ္ကိုင္းေတာင္ပဲ ေျပးေတာ့မလိုလို... စာေတြ အေသအလဲက်က္ျပီး The Whole Burma First ပဲယူေတာ့မလိုလို... ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ သြားထိုင္ငိုင္ေနရတာတို႔.... အမ်ားၾကီးပဲ ေသာက္ရူးအလုပ္ေတြလုပ္တာ... အခုမ်ားေတာ့... ဟင္း... ကိုယ့္ဟာကိုယ္လဲ.... ဟီး ရွက္ပါဘူး... ရွက္ေၾကာနဲ႔ ခ်က္ေၾကာမွားျဖတ္ထားလို႔....

ဒါက ေမာင္အန္ဒီပီပီ ဗာလာနံေတြးေတြးျပီး ဗာလာနံေရးေရးတာပါ... အမယ္...တခါတေလက်ေတာ့ ဗာလာနံကုိ သိပၸံပညာက ေထာက္ခံလိုက္တယ္ေလ... သိပၸံပညာရွင္ေတြက အခ်စ္ကို တိုင္းတာနိဳင္ျပီတဲ့ခဗ်... အခ်စ္ဆိုတာတဲ့ ဦးေႏွာက္ကထြက္တဲ့ Oxytocin ဆိုတဲ့ ေဟာ္မုန္းတမ်ိဳးနဲ႔ဆက္စပ္ေနပါသတဲ့...။ အဲဒီဟိုမုန္းဟာ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တဲ့ အခ်ိန္တခုခုမွာ ထြက္လာေလ့ရွိျပီး (ဥပမာ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္အခ်င္းခ်င္း မ်က္လံုးျခင္းေတြ႔လိုက္မိတဲ့ အခ်ိန္... ကိုယ္လက္အျခင္းျခင္းထိမိတဲ့ အခ်ိန္) အထူးသျဖင့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ ထြက္ေပၚေလ့ရွိတယ္လုိ႔ဆုိတယ္... အဲဒီလိုထြက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ႏွလံုးခုန္ႏွဴန္း (ရင္ခုန္နွဳန္း) ျမန္လာပါတယ္... မ်က္လံုးေတြ ျပာေဝတတ္ပါတယ္... ေျခမကိုင္မိလက္မကုိင္မိေတြ ျဖစ္ျပီး အမွားအယြင္းေတြ လုပ္မိလုပ္ရာေတြ လုပ္တတ္ပါတယ္(က်ေနာ့္လိုေပါ့) ... အဲဒါကို အခ်စ္လို႔ေခၚၾကပါတယ္... ဆိုလိုခ်င္တာက အဲဒီေဟာ္မုန္းထြက္တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔တိုက္ဆိုင္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အခ်စ္စိတ္ျဖစ္ေပၚတယ္လို႔ဆိုတာပါပဲ ထြက္လာတဲ့ဟိုမုန္းကို ႏွလံုးကလိုက္နာျပီး အခ်စ္စိတ္ျဖစ္ေပၚေစတယ္လို႔ ဆိုလိုခ်င္တာပါ... ဒီဟိုမုန္းက တခ်ိန္လံုးထြက္မေနပဲ အသက္ၾကီးတာနဲ႔အမွ် နည္းနည္းလာပါတယ္... အသက္ၾကီးလာေတာ့ အခ်စ္စိတ္ေတြ ေလ်ာ့ပါးသြားတဲ့သေဘာေပါ့ (အဲ အသက္ၾကီးတာေတာင္ ကျမင္းေၾကာထေနတဲ့ သူေတြကေတာ့ အခုထိ မခန္းေသးလို႔ေပါ့ ဟိဟိ) အဲ...အဲဒီလို အထက္ကေျပာသလို ေဟာ္မုန္းေတြ အခ်ိန္ကိုက္ထြက္လာဖို႔ကေတာ့... အင္း ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ကံကံ၏အက်ိဳး၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားသခင္ကိုပဲ ပံုခ်ရမွာျဖစ္ပါေၾကာင္း ေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႔ေတြ႔မွထြက္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းရင္း နန္းညီနဲ႔ ဒြင္း တုိ႔တက္ဂ္ထားတဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္းကို အဆံုးသတ္လိုက္ရပါေၾကာင္း....။