ဘဝေမ့ျခင္း

ပိုစ့္ေတြလဲ ေရးရင္းေရးရင္းနဲ႔ အပ္ေၾကာင္းေတြထပ္လာျပီ။ အပ္ေၾကာင္းထပ္ဘဝမွာ လံုးလည္လိုက္ေနျပီးေတာ့ သမားရိုးက်ေတြ လဲမၾကိဳက္ဘူးဆိုေတာ့ ရယ္ဖို႔ေတာ့ ေကာင္းသား။ ေန႔တိုင္း ဒီသံသရာထဲမွာပဲ လည္ပတ္ေန။ မနက္ ခြန္ႏွစ္နာရီခြဲေလာက္နိဳး၊ မ်က္ႏွာအေဟာင္းၾကီးကို အတင္းသစ္၊ ထပ္ေနတဲ့ မနက္စာေတြ အတင္းစား၊ မေန႔ကလို ေရခ်ိဳး၊ ျပီးတာနဲ႔ အလုပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္စြာသြား ဘာေၾကာင့္ဆုိ အလုပ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ရာထူးက အလုပ္မရွိသေလာက္၊ ရွိရင္လည္းရွင္းမေလာက္။ ဒါေပမယ့္ ၅၁၂ kbps ရွိတဲ့ အင္တာနက္ဆိုတာၾကီးရွိေတာ့။ (ကိုယ္က အဲဒါၾကီးကို ကုိင္ရတာေလ ေဟေဟ့) ရံုးေရာက္တာနဲ႔ ဆာဗာေရွ႔ထုိင္ ေရွာက္ခ်က္ေတာ့တာပဲ...ဘေလာ့က္ကေလး ဘာေလးကေတာ့ နည္းနည္းပါးပါးပ်င္းရင္ကုိင္တာေပါ့... တျခားပညာရပ္ဆိုင္ရာေတြ ဘာေတြရွာေဖြတာကေတာ့ မရွိသေလာက္ပါပဲ... ေတြကရာရွစ္ေသာင္း browse လုပ္၊ ေပါက္ကရ ေဒါင္းလုပ္ နဲ႔ ဇိမ္က်ေနလိုက္တာ... Andy တစ္ေယာက္ အရင္က ေကာ္နက္ရွင္ပိန္းတိန္း အတင္းေက်ာ္ အတင္းေဒါင္းလုပ္ အစရွိတဲ့ ဘဝကိုေမ့ေနလိုက္တာ။ ေအာက္ေျခလြတ္သြားတယ္ေပါ့...ဟဲဟဲ...

ဒါလဲ တခါတေလ ခပ္ေကာင္းေကာင္းပါပဲ...လြန္ခဲ့တဲ့ ဘဝေတြကို ေမ့ခဲ့တာ တခါတေလမွာ စိတ္သက္သာရာအေၾကာင္းလို႔ ထင္မိတယ္...အခုဆို ကၽြန္ေတာ့္အရင္တုန္းက ဘဝေတြကိုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေမ့ထားလိုက္တယ္...ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝ၊ ကြန္ျပဴတာေက်ာင္းသားဘဝ၊ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ေဝေလေလ ဘဝ၊ ေဝေလေလလုပ္ရင္း ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ နိဳင္ငံေရးဘဝ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးလေလာက္က နာဂစ္ကူညီေရး activitist ဘဝ အမ်ားၾကီးပါပဲ...ျဖစ္နိဳင္ရင္ ဗမာျပည္သားဆိုတဲ့ ဘဝကိုပါေမ့ပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္...

တကယ္ပါ တစ္ခါတေလ စဥ္းစားမိတယ္...ဗမာလူမ်ိဳးျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူတယ္...ဒါေပမယ့္ ဗမာျပည္မွာေမြးရတာေတာ့ ဂုဏ္မယူခ်င္ဘူးလို႔... ေနာက္ျဖစ္ေလရာဘဝမွာလဲ ဗမာလူမ်ိဳးျဖစ္ရင္ျဖစ္ပါေစ...ဗမာျပည္မွာေတာ့ မေမြးပါရေစနဲ႔လို႔ ဘုရားတရားသတိရတိုင္း ဆုေတာင္းတယ္...ထားပါေတာ့ေလ....ျဖစ္သမွ်အေၾကာငး္ အေကာင္းခ်ည္းေပါ့ ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဂၤလိပ္စာသင္တဲ့ အေမရိကန္ဆရာမေျပာသလို "That things make you strong" လို႔ပဲေျပာရေတာ့မွာေပါ့...ထားပါေတာ့ေလ ၾကာရင္ ေမ့ထားတဲ့ နိဳင္ငံေရးေတြပါလာေတာ့မယ္...

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗမာအယူအဆ လူၾကီးသူမေတြကေတာ့ ဘဝမေမ့ဖို႔ ဆံုးမၾကတာပဲေလ...ဒါေပမယ့္ တခါတေလမ်ား ဘဝကိုေမ့ထားလိုက္ခ်င္တာကေရာ ...ဘဝမေမ့ဖို႔ဆိုတာ ဘဝင္ျမင့္မသြားဖို႔ ေအာက္ေျခမလြတ္ဖို႔တင္ပဲလားဘာလားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လို ဗာလာနံတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္သိမွာလဲေနာ့... ဒါေပမယ့္ တို႔ဗမာလူမ်ိဳးေတြကလည္း ကမၻာေပၚမွာ ေအာက္ေျခအလြတ္တတ္ဆံုး မာန္အတက္တတ္ဆံုး လူမ်ိဳးလို႔ ထင္တာပဲ...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ျပီးခဲ့တာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေမ့ပစ္ေနတာပဲေလ... ဘဝင္ျမင့္မျမင့္ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ဘာေကာင္မွ မဟုတ္ေသးေတာ့ မသိဘူး... ေနာက္ျပီး အခုေမ့ပစ္ေနတာကေကာ နည္းမွန္လမ္းမွန္ဟုတ္ရဲ့လားဆိုတာလဲ မသိဘူး...

စာဖတ္သူေရာ သိပါလား...သိရင္ေျဖေပးၾကပါဦး